Glen Scotia 12 tuzlu fıstık kokusu, iyot ve kuruyemişin ahenkli dengesini sunuyor. Kurutulmuş balık ve ilaç dolabı kokusu var. Havalandıkça açığa çıkan balsamik sirke kokusunun asidik aromalarını sevmedim ama taşıdığı meyve aromaları gayet yerinde. Bu aktardığım kokuların hiç biri çok baskın ve yoğun değil.
Malt tadına eşlik eden galeta tadı gibi aslında notr sayılabilecek bir tadı var. Armut, kuru kayısı gibi meyvemsi tatlara çok çok az is tadı eşlik ediyor. Kolay içimli. Sade ve mütevazı bir tadı var. Sanki viski değil de çok kaliteli bir beyaz şarap içer gibiyim. Damaktaki bu sadeliği beğendim. Çok karakteristik ve ayırt edici. Ancak koku ile birbirini takip eden bütünselliğe sahip değil. İlk nefesle birlikte damakta değişen çok fazla şey olmadı. Sade ve “Ya çok seversin ya da hiç sevmezsin” tarzı bir viski. Bir kaç damla su ekleyince susam, tahin gibi kuru bir tat ön plana çıktı. Değişim güzel ama genel beğeni ölçütlerini düşündüğümde ortak zemin yaratacak tatlar değil.
Hafif ve beyaz şarap burukluğunda, orta – uzun arası bitişe sahip. 12 yıl olgunlaşmış bir viskiden ziyade daha genç viskilerin harmanı gibi değişik ve genç rayihalar kaldı ağzımda. Öne çıkan hiç bir baskın tat yok. Dengeli diyebilirim ama bir miktar daha yoğun ve tanenli bitişi olabilirdi.
Kendine has tarzı olan bir viski. Bu kadar sade ve mütavazı bir viskide başlangıçtan bitişe aynı dinginliği korumuş olmasını ben çok beğendim. Az ama öz aroma sunan, temiz ve tek cümle ile tanımlamam gerekirse “Sakin” bir viski.
İngilizcede kullanılan bir tamlama var: Politically correct – Politik açıdan doğru anlamına gelir.
İşte bu viski için sanırım doğru tanım budur.