Orman meyveleri, dağ çileği, siyah üzüm ve portakal’ın uyumlu kombinasyonu. Bir iki damla su eklendiğinde Glenmorangie 12 Lasanta meyvemsi aromaların zayıfladığı ama tatlı pipo tütünü tatları açığa veren bir karaktere bürünüyor. Sıcak ve egzotik bir kokusu var.
Sherry sevenleri mutlu edecek bir şişe. Meşe ve baharatlı aromalar damakta adeta dans ediyor. Özellikle karanfil ve bal tadı gayet belirgin. Burunda aldığım portakal kokusu damakta o denli kendini belli etmiyor. Nectar D’Or ile arasındaki en büyük fark zannederim bu olsa gerek. Bir iki damla su eklendiğinde tam bir bağ bozumu yaşanıyor. Kuru üzüm, sultaniye üzüm ve tanenli meyveler ön plana çıktı.
Bitişte martini bianco gibi. İlk nefes sonrası şekerli, çikolata ve bisküvi tatları gayet yerinde. Şarabi tanenli tatlar yine egzotik meyveleri hatırlattı. Damaktaki sherry tadını bitişte o kadar da yoğun alamadım.
Sherry bitiş etkisi ile üretilmiş viskilerle tanışmak için iyi bir seçim olabilir. Ayırt edici karaktere sahip sıradışı bir viski olarak tanımlamak bence mümkün değil. Glenmorangie serisini düşündüğümde ilk tercihim Lasanta olmazdı.
Defterimden Notlar
Edebiyat tarihinin en büyük eserlerinden birisi de şüphesiz G.Garcia Marquez’in Yüzyıllık Yalnızlığı’dır. “İnsanın oturduğu toprakların altında ölüleri yoksa, o adam o toprağın insanı değildir” sözünü okuduğumda haymatlos olmanın ne büyük özgürlük olduğunu idrak etmiştim…İşte tam o anda elimde bir tadımlık Lasanta vardı.
Okuduğum satırın etkisi Glenmorangie 12 Lasanta’dan daha büyüktü.