Zor burna sahip viskilerden birisi. Turba ve tezek (evet tezek) kokusu bir arada. Anadolu’da bir köye girdiğinizde aldığınız gübre, saman, toprak ve tozla karışık çalı çırpı kokularının tamamını burunda barındırıyor. Yine bu kokuları tamamlayan incir ve zeytinlik kokuları da floral tarafını temsil ediyor. Dolgun ve zengin. Havalandıkça açığa çıkan iyot ve tuzlu kokular Ledaig 10’un adalı karakterini yansıtıyor.
Damakta belirgin olan turba aromaları beklediğimden daha asidik. Kıyaslamak gerekirse Ardbeg tarzı gövdeli bir turba tadı değil, daha ince. Buna rağmen damağı saran ince bir yağlı hissiyata sahip. Turbanın asidik aroması limon kabuğu karakteri ile belirgin. Tuzlu, iyodik rayihalar damakta hafif ama mevcut. %46.3 abv alkol seviyesine sahip ve su ekleyerek farklı aromaları yakalamak çok mümkün. Su sonrası; turunçgil ve pralin lezzetleri açığa çıkıyor. Su ile turba zayıflamış olmasına rağmen “köy” kokusu damakta kendini belli etmeye devam ediyor.
Orta uzunlukta. Turba uzarken ağızda kalan hissiyat daha ziyade kül ve amaretto aroması oldu. İlk nefes sonrası olmasını arzu ettiğim odunsu rayihalar kendisini kitap kokusu ile belli ediyor. Acı biber bütün bu rayiha ve aromaların hepsini taşıyan ana tema oldu.
Mull adasındaki Tobermory damıtım evinden çıkan Ledaig 10 kesinlikle nev-i şahsına münhasır, akılda kalan bir viski.
Defterimden Notlar
Bu köy ve deniz kokusu bana Marmaris’in şirin tatil beldesi Selimiye’yi hatırlattı. Tıpkı Selimiye gibi “hem köy hem iyot” kokusu bir arada. Ledaig 10’a bir takma isim verdim bile: “Selimiye’li Köylü Güzeli”.
Selimiye’ye girince meşhur Losta tatlıcısından aşağıya doğru yürümeye devam edin.
Solunuzda köy, sağınızda deniz kalır. Yolun sonuna kadar yürüyün.
İşte o yol boyunca aldığım kokular bütünüdür Ledaig 10