İnsan bir şehre aşık olur mu? Ben oldum.
Hepimizin şehirleri vardır. Benim şehirlerim; İzmir, İstanbul ve Atina idi bugüne kadar. Bunlara bir de Salerno eklendi.
35 sene öncesinin İzmir’i gibi. Hava 30 derece ve esmiyor. Ağır deniz kokusu, akşam sefası kokusu, diğer yanda iyot ve toz kokusu ile birleşiyor. İnsanlar geceleri sokaklarda toplaşıyor. Çiğdem çitlemiyorlar ama sohbet gani. Koy bizim İzmir’li ablaları abileri yanlarına iki dakkada semaver ile şarap şişesini ekleştiriverirler.
Ara sokaklarda Allah ne verdiyse kavga eden delikanlıları var, kızları kavga ayırıyor, o derece efe kanlı hepsi.
Evlerden kabak kızartma ve sarımsak kokuları yayılıyor.
Biralar alenen içiliyor yol ortasında ama kilise önünden geçerken pantalon arkasına saklıyorlar şişeleri.
Hepsi biraz balıkçı, biraz denizci, ruhları korsan ve hepsi alayına isyan haleti ruhiyesinde.
Ne kuzeydeki ağabeyi Napoli kadar “kopuk”, ne de batıdaki küçük kardeşi Capri kadar “züppe”.
Her caddenin ara sokakları tıpkı Hatay gibi yokuş ve merdiven. Salerno’da deniz kız, sokaklar hem kız hem deniz kokuyor İzmir gibi…
Çeşme’ye, Foça’ya gider gibi gidiliyor Amalfi ve Positano’ya.
Evleri geniş balkonlu ve bitişik düzen, balkonlarda limonçello içilirken domino oynanıyor. Zannedersin bira eşliğinde okey’e dördüncü arıyorlar.
İnsan bir şehre aşık olur mu? Olurmuş!
–
27 Haziran.2017
22:17
Salerno
B&B Mini Hotel Incity
Eşlikçim: Glenfarclas 17